خانواده و اعتماد به‌ نفس

یکی از مسائل مهم در زمینه اعتماد به نفس، نقش خانواده است. بعضی والدین آرزوهای برآورده نشده خود را از فرزندانشان می‌خواهند. (این مسئله در روابط بین زوجین نیز وجود دارد، یعنی انتظارات زیادی از ازدواج دارد و دوست دارد کاستی‌هایش را همسرش برطرف کند.) در حالی‌که والدین باید توانایی‌ها و ناتوانایی‌های فرزندان خود را بشناسند و در آن حد انتظار داشته باشند. همچنین مقایسه کردن فرزندانمان با دیگران بسیار مخرب است.

1) یکی از اقداماتی که باید در خانواده صورت گیرد، ایجاد فرهنگ دلگرمی است. فرهنگ دلگرمی چه تفاوتی با تشویق دارد؟ دلگرمی هنگام شکست نیز به شخص داده می‌شود.

2) والدین نباید از تنبیه استفاده کنند، بلکه باید کودک را از بعضی چیزها محروم کرد. توجه شود که اولا کودکان را تهدیدی کنیم که قابل اجرا باشد و سپس آن تهدید را عملی کنیم. همچنین تهدید و تشویق باید متناسب با رفتار و عملکرد کودک باشد و از افراط و تفریط پرهیز شود.

3) کودکان را تحت هیچ شرایطی مسخره نکنیم.

4) کارهایی که کودکان قادر به انجام آنها هستند را انجام ندهیم، بلکه به خودشان واگذار کنیم. کودکان را در کارهای روزانه شرکت دهیم و در حد توانشان به ایشان مسئولیت بدهیم. مثلا هنگام خرید، حساب کردن را به آنها واگذار کنیم، اجازه دهیم نان بگیرند و از این دست کارها.

والدین عزیز اعتماد به نفس را در کانون خانواده، به فرزندانمان هدیه دهیم. مواردی که گفته شد به‌سادگی قابل انجام است.