یکی از مسائل مهم در زمینه اعتماد به نفس، نقش خانواده است. بعضی والدین آرزوهای برآورده نشده خود را از فرزندانشان می‌خواهند. (این مسئله در روابط بین زوجین نیز وجود دارد، یعنی انتظارات زیادی از ازدواج دارد و دوست دارد کاستی‌هایش را همسرش برطرف کند.) در حالی‌که والدین باید توانایی‌ها و ناتوانایی‌های فرزندان خود را بشناسند و در آن حد انتظار داشته باشند. همچنین مقایسه کردن فرزندانمان با دیگران بسیار مخرب است.
اعتماد به نفس ژنتیکی است یا اکتسابی به‌دست می‌آید؟
اعتماد به نفس بر دو نوع واقعی و کاذب است. مثالی می‌زنم: فردی که به واسطه ماشین گران‌قیمت یا لباس‌های آنچنانی، به خود اعتماد دارد را در نظر بگیرید. چنین فردی اگر این امکانات را از دست بدهد، از عرش به فرش می‌آید و این اعتماد به نفس کاذب است.
در ادامه ویژگی‌های افرادی که اعتماد به نفس واقعی دارند را بیان می‌کنم.
پنجشنبه هفته پیش در کارگاهی آموزشی با عنوان اعتماد به نفس، شرکت کردم. جلسه خوبی بود و مطالبی آموختم که به بیان برخی از آنها که به یاد دارم، میپردازم. اولین نکته‌ای که مطرح شد، تفاوت بین اعتماد به نفس و عزت نفس بود. اعتماد به نفس، یعنی توانایی انجام کاری و مختص به حوزه است و می‌توان گفت همه دارند. اما عزت نفس، داشتن حس خوب نسبت به خود است یعنی خود را دوست بداریم. شایان ذکر است، عزت نفس بیشتر در کودکی شکل می‌گیرد.
دومین نکته اینکه نداشتن عزت نفس، دلایل شخصیتی و محیطی دارد. از موارد شخصیتی می‌توان به تلاش برای عالی بودن و خود‌شیفتگی اشاره کرد.
