کاپیتان
سه‌شنبه غروب که تلویزیون را روشن کردم، حدودا دقیقه 60 دیدار دو تیم ملی ایران و عمان بود. ایران دو به صفر از حریف پیش بود و اشکان دژاگه پشت ضربه کرنر. دیدم بازوبند کاپیتانی بر بازوی اشکان است، گفتم احتمالا بازیکن‌های با سابقه نیستند. دقایقی گذشت و دیدم سیدجلال حسینی در زمین است!!! موقع تعویض احسان حاج‌صفی، گزارشگر گفت احسان ناراحت است. در نهایت ایران با همان دو گل به برتری رسید و با اقتدار و به‌عنوان تیم اول گروه 4 به دور بعد راه یافت. همچنین بعد از حدود 15 سال ایران موفق به شکست عمان شد. خب همه چیز عالی است اما این بازی بدون حاشیه نبود!
در خبری خواندم حرکت حاج‌صفی هنگام تعویضش، اعتراض به کاپیتانی دژاگه بوده است! در ادامه همان مطلب نوشته شده بود، از اردوی تیم ملی خبر رسیده سیدجلال هم از این اقدام ناخشنود بوده است! تا آنجا که من به یاد دارم در تیم ملی ایران، همیشه کاپیتانی به باسابقه‌ترین بازیکن تیم محول می‌شده است، هرچند لزومی برای این کار نبوده و نیست. طبیعی است اگر سرمربی تیم تشخیص دهد فلان بازیکن برای کاپیتانی و رهبری تیم در زمین مناسب‌تر است، بازوبند را به او می‌سپارد. با خود گفتم پوشیدن پیراهن تیم ملی و بازی برای کشور، باید افتخار هر ورزشکار باشد. کسی نباید طلبکار باشد که چرا کاپیتانی به فلان کس که مثلا سابقه کمتری دارد، سپرده شده. لابد سرمربی تیم این‌طور تشخیص داده است و خوب است بقیه بازیکنان احترام بگذارند.
